Böyle Gitmek Varmıydı

Geçtiğimiz gün modefin açılışından sonra gazeteci Sadullah Organ ağabeyimle güzel bir hasbihal ettik. Sohbet gazetecilik üzerine oldu.Bu bu mesleği 40 yıl dolu dolu yaptığını ve hayatta ne olursa olsun herşeyin bir zamanı olduğunu yeri geldiğinde güzelce bitirmek gerektiğini anlattı.

Evet Neden bunu anlattım size ; 31 yıl hizmet veriyorsunuz , son seçimlerde son dönem diyorsunuz, ama iş bırakmaya geldiğinde başkanlığı bir türlü bırakamıyorsunuz … sonra nemi oluyor geçtiğimiz son seçimlerden ders almamışçasına şartları zorluyorsunuz , karşı liste delinmeye çalışılıyor , duygusallıklarla dolu veda yemeği belki birileri ikna olabilir mi ? ama olmuyor . Bir kere başkanlık kısmetten çıkmış.

Sonra makara geri sarmaya başlıyor. Kader buya beyaz listedeki bazı  arkadaşlarının espriyle karışık takıldığı ve tiye aldığı Mahmut Demirtaş’ın önüne düşüyor top.Mahmut Demirtaş halisene çıktığı bu yarışta belkide kendisinin bile tahmin etmediği bir şekilde kritik bir öneme bürünüyor.Şimdi penaltıyı kullanma sırası ona geliyor.Ve oda profesyonelce davranıp 31 Yıllık bir iktidarı bir dakika alabora ediyor.

31 yıl hizmet ettiğiniz , ömrünüzün büyük bir bölümünü verdiğiniz bir odadan efsane başkan olarak ayrılmak yerine kaybederek , kahrolarak hüzünlerle ve acıyla ayrılıyorsunuz.Söylenecek anlatılacak çok şey var aslında ama bazen susmak en büyük haykırış gibi…

Belkide Sadullah abimin dediği gibi. Zamanı geldiğinde bulunduğumuz yerlerde artık bırakmamız gerektiğini anlayarak vedalaşarak kaybetmeden ayrılmasını bilmeliyiz . Ne dersiniz .

Saygılar