Sesim duyulmuyor, kalbim çok hızlı çarpıyor. Gökyüzünü karabulut, yeryüzünü zulüm kaplamış. Her yer zifiri karanlık.
Umudum kalmadı. Vicdan öldü, merhamet öldü, adalet öldü. Dünya liderleri öldü, kısacası insanlık öldü. Artık kimse masum değildir. İslam dünyasının liderleri, kimisi iktidarı, kimisi koltuğu, kimisi korkusu, kimisi satılmışlığı için susuyor. Ses çıkaranların gücü ise cılız kalıyor. Halkların küçük bir kısmı dışında kimsenin gündeminde Gazze yok.
Ben bu satırları, bir Müslüman evladı, bir baba olarak yazıyorum. Allah'a, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine, ahirete ve Hz. İsa'ya da iman eden bir mümin olarak, Hristiyan aleminin ruhani lideri Papa Robert F. Prevost'a sesleniyorum.
Papa'dan medet ummuyorum. Ama belki, bir umut ile…
Gazze'de yaşananlar insanlığın en utanç verici kara lekesidir. Açlık, susuzluk, ilaçsızlık bir silah olarak kullanılıyor. Anneler ve babalar öldüklerinde çocuklarının kimliksiz kalmaması için evlatlarının kollarına isimlerini yazıyor. Çocuklar açlıktan ölüyor. Bombalarla yapamadıklarını açlıkla, yoklukla yapıyorlar.
Gazze'de ölenler sadece çocuklar, masumlar, mazlumlar değil; insanlığın ta kendisidir. Suskunluk bu acılara ortak olmaktır.
Sayın Papa, sizin sözlerinizin gücü var. Siz giderseniz, kapılar açılır, yardım ulaştırılır. Siz giderseniz, Gazze dünyanın gündemine yeniden taşınır. Belki tarihe şöyle yazılır:
"Dört tarafı zengin Müslüman ülkelerle çevrili Gazze'deki 2 milyon Müslümanı kurtaran Papa."
O zaman hem bugün yaşayanlar hem de gelecek nesiller size saygı duyacaktır.
Ben buna yürekten inanıyorum.
İlhan Tatlı