EVLERİNİZDE KALINIZ

Bir yanımız tedbir diye telkinde bulunurken diğer yanımız mahrum kaldığımız ne varsa hepsinden yana endişeli... Lakin bu bir süreç. Evet hepimiz tedirginiz ama içinde bulunduğumuz sürecin en iyi ilacı zaman ve tedbir. Son günlerde sosyal medyada dolaşan videolara bakıyorum da hepsinde format aynı. Aynı videoyu ve bilgiyi birbirinden çok uzak ve bağlantısız yerde olan birçok farklı insandan alıyorum. Düşünsenize iletişim bu kadar yaygınken, etkileşim olduğunda virüsün yayılma hızı konusunda şaşkınlık duymamıza gerek yok. Millet olarak yakın olmayı seviyoruz. Bu yüzden sevdiklerimizden ayrı kalmak, sevdiğimiz, inandığımız rutinlerimizi yapamamak ne kadar üzücü geliyor değil mi? İşte tüm bu rutinlere geri dönebilmek ve hatta daha kıymetli olduklarını farkında olarak yaşamak adına bugün her zamankinden daha dikkatli ve sağduyulu olmalıyız. Hepimizin içinde bulunduğu ruh hali ve düşüncelerinde tedirginlik bulunuyor. Yıllar önce okuduğum kitaplarda ki sahne ve senaryolar bile, hatırladıkça kalbimi huzursuz etmeye yetiyor. Ancak kapalı kapılar ardında da olsa hayat devam ediyor. Ben bunları düşünüp yazarken, karşı sitede balkona çıkmış küçük bir çocuk cama çıkıp var gücüyle bağırıyor. 'Komşuuu, Komşuuu!' Defalarca sesini duyuyorum. Sonra vazgeçiyor seslenmekten... Dışarı da baharın gelişini müjdeleyen serin ve güneşli bir hava var. Çoğunluk evlerimizdeyiz. Şehrimizin ve ülkemizin daha güzel sabahlara uyanması adına böyle olmak zorunda. Dua faaliyet gerektirir. Bu yüzden sadece sözel bir yakarış değildir. Fiiliyata dönüştürdükten sonrasını arz ederiz öyle değil mi? Öyleyse her şeyden geçtikten sonra daha dingin bir ruh hali ile yolumuza devam etmek için, lütfen korkunun bildiğimiz her şeyin ötesine geçmesine izin vermeyelim. Sizin tedbirsizliğiniz bir başkasının canının yanması manasına gelebilir ve bundan haberdar olmayabilirsiniz. Bu yüzden temkinli olalım. Umudumuzu dinç tutup bu zamanları olumlu olarak geçirebilmek, en az hasarla atlatabilmemiz adına birbirimize güç verelim. Ben inanıyorum ki ne yaşarsak yaşayalım geçecek. Bu günlerin ardından daha güzel bir güne uyandığımız zamanlar gelecek. İnancını ve umudunu kaybeden her şeyini kaybetmiştir. Zor zamanlar insana yol gösterir. Toparlanmak için güç verir. Eksik olanları temize çekme fırsatı sunar. Takdirin önüne geçecek hiç bir güç yok. Ama tedbir sonuç ne olursa olsun gerekli. Bugünlerde bir nebze olsun daha titiz daha temkinli olmak zorundayız. Sakinliği elden bırakmadan, evimizde geçirdiğimiz zaman dilimini olumlu yönde sevk edebiliriz. Ben her zaman yaptığım gibi kitaplarımı okumaya devam ediyorum. Bugünlerin eski fotoğraflara bakmak, unuttuğumuz ve hatırlamak zorunda olduklarımız için, hatta kendi içimize dönme isteğimiz için güzel bir fırsat olduğunu düşünüyorum. Umut ve esenlikle lütfen evlerinizde kalınız. Hayriye Durmuş