BEYAZ ÖRTÜ

BEYAZ ÖRTÜ

BEYAZ ÖRTÜ

Aslında düşününce kardan en çok çocuklar nasibini alıyor. Birileri pencere önlerine kuşlar için yem koymayı unutmamış, kimileri ise dalları kırılmak üzere olan ağaçlara el uzatıyor. Kış hayatın çetin yüzü... Kusursuz taneler, altıgen formda şekillerle, nazlı bir edayla gökyüzünden usulca iniyor. Oysa kar kristalleri 0.1 mm büyüklüğünde ve altıgen şeklinde varlıkları ile gökyüzünden yeryüzüne kusursuz bir yolculuğa çıkıyor. Gökten inerken ayrı, yere düşerken ayrı güzellik bırakıyor. Kar taneleri aslında birazda sessiz sedasız düşüyor. Görmek isteyene huzurlu bir şeyler de fısıldıyor. Mesela sessizce, şamatasız ilerlemenin güzelliğini hatırlatıyor. Belki de insanoğluna kötülükleri örtmeyi öğretiyor. Sadece örtücü bir beyaz renk ile tüm şehirleri örtüyor. İnsana beyazın iyiliği hatırlattığını, iyiliğin her şeyi kapattığını ve ne kadar çabuk eriyip gittiğini gösteriyor. Ayrı ayrı yol alırken incitmeden, kırıp dökmeden gökten inip, yerdeki rahmete nasıl karışılacağını anlatmak istiyor. Kim bilir belki de hayatın pencere kenarında seyredilmeyen, bir yerlerde üşüyen çaresizliğini görmeyi düşündürüyor. Bir yerlerde bir çocuğun kardeşinin ellerini avuçlarında nefesiyle ısıtmaya çalıştığı sahne duruyor. Öte yanda köşe başında bir kardan adam, birinin evine akan su, bazen kapanan yollar... Bir yerlerde zorluğu daha da katlanan, dünyanın herhangi bir yerinde hüzünlü hıçkırıklar... Şehre lapa lapa kar yağıyor. Şehirler üzerine bembeyaz örtüsünü çekiyor. Aklımda zorluklara açılan pencereler... Yaradılan her şeyin güzelliğini insan aslında hissetmek istiyor. İçimde ümitvar temenniler... Mesela bu kristal naiflik insanlığın tüm çirkin yüzünü örtebilseydi. Örtücü bir beyaz gibi boyasaydı görmek istemediğimiz kötülükleri... İnsanların tümü kar taneleri kadar birbirinin hakkını gözetebilseydi. 'İncitmeden yol alabilmenin güzelliğini keşfetselerdi.' Yahut cam kenarındaki güvercin de dahil, soğuktan nasibini alan her canlı, birilerinin iyilik vesilesi olarak kalabilseydi. Hayatımızın her zahmetinin ardında saklı rahmeti görebilmek temennisi ile. Umut ve esenlikle kalınız. Hayriye DURMUŞ